Pokrzywką nazywamy chorobę, która objawia wypukłymi, bladymi bąblami z czerwoną obwódką.
Pęcherze pojawiają się wskutek działania czynnika zewnętrznego i przypominają bąble, które pojawiają się podczas kontaktu skóry z pokrzywą. Pokrzywce towarzyszy silny świąd i pieczenie. Pęcherze nie pozostawiają po sobie blizn i przebarwień. szacuje się, iż u 50% chorych wraz z pokrzywką pojawia się obrzęk naczynioruchowy tkanek podskórnych. W większości przypadków jest on bardziej po jednej stronie ciała.
Dermatografizm, czyli czerwone przebarwienia skóry powstałe wskutek jej zarysowania, często pojawiają się u osób, które zmagają się z pokrzywką.
Wyróżnia się następujące rodzaje pokrzywek:
1) ostrą, mówimy o niej wówczas, gdy zmiany skórne ustępują w ciągu 6 tygodni,
2) przewlekłą, kiedy pęcherze utrzymują się dłużej niż 6 tygodni.
Wśród czynników wywołujących pokrzywkę ostrą wymienia się: alergię i leki. W przypadku pokrzywki przewlekłej zazwyczaj nie udaje się ustalić czynnika etiologicznego. Jednocześnie lekarze wyróżniają pokrzywkę alergiczną (np. uczulenie na sok aloesu) lub niealergiczną (reakcja na niektóre leki). Z pokrzywką fizykalną mamy do czynienia wówczas, gdy zimno, ucisk itp. przyczynia się do powstania pęcherzy. Pokrzywki często towarzyszą chorobom o podłożu wirusowym, vide wirusowe zapalenie wątroby typu C, nowotworom i chorobom autoimmunologicznym.